Coraz bliżej Święta

Pomału wychodzę na prostą:)

Jeszcze tylko parę rzeczy i będę na finiszu.

Jutro zapalimy trzecią świecę...coraz bliżej Święta!

 Najpiękniejszy czas w roku jest już na półmetku...ani się obejrzymy jak zasiądziemy do wieczerzy wigilijnej...

Ale póki co szyje, maluję i staram się ogarniać jakoś nasze mieszkanie...zostały mi dwa okna do umycia - ha!

U Zuzy już świątecznie:

Choinkę jej zrobiłam z żywych gałązek świerku. Powtykałam w gąbkę gałęzie i związałam drucikiem dookoła. Nauczyła mnie tego Iza - dziękuje!

Uszyłam też zazdroskę do okna. Posztukowałam materiały z koronką i wyszło co wyszło - z czego obie się cieszymy:)

Jak dla nas efekt zadowalający:)))

A tak prezentuje sie w wielkim skrócie Zuzkowy pokój:

Część dekoracji świątecznych to zasługa Doroty. Jest moją stałą klientką (bardzo wierną), która systematycznie zamawia co nieco:) Dorota przeczytała na moim blogu, że królują u nas czerwienie i wiecie co? Przysłała mi paczkę z dekoracjami!!! Nie mogłam uwierzyć!!! Ogólnie wszyscy narzekają, że świat zepsuty, że ludzie bez empatii, a tymczasem ja spotykam same anioły! Jaka była moja radość przy rozpakowywaniu paczki...czego tam nie było, a wszystko co było przecudnej urody:)))

Dorotko dziękuje ♥♥♥...

A żeby nie było, że tylko ja dostaję "coś" dla Beatki klik

Pokarzę tylko poduchy, bo paczka jest w drodze i nie chcę psuć niespodzianki:)

Zdjęcie nie najlepszej jakości za co przepraszam. Światło mi bardzo rozjaśniło nadruk:(

Wiecie miałam straszny dylemat co do nadruku na poszewkach. O ile sztukowane poszewki już pokazywałam nie raz, to z tym nadrukiem miałam  wrażenie że to plagiat. Pokazywała je Atena z Drewnianej szpulki klik. I mówię to Beacie, że ja to takich chyba nie uszyję ale ona na to: "nie po to pokazywała w gazecie i dawała kurs na nie żebyś ty myślała o plagiacie" ...no to zrobiłam!

I wiecie co? Chyba uszyje sobie takie same:))) Brakuje mi w pokoju tylko poduszek, bo to o czym marzyłam od dawna uszyłam sobie wczoraj

To mały okrągły obrusik na mój ukochany stolik!!!

Podpatrzyłam go u Ateny czas jakiś temu, ale myślałam że szycie tego to za wysokie progi jak dla mnie...ale w końcu pomyślałam sobie tak: najwyżej zmarnuję materiał. Nie ma ten kto nie ryzykuje ... i uszyłam, chociaż klęłam przy tym jak szewc!

Warto było się namęczyć - prawda?

Nawet sobie nie wyobrażacie jaka chodzę dumna:)))

No buzia mi się cieszy na maksa!!!